نخستين ساكنان شناخته شده لبنان، كنعاني‌ها، مردمي از نژاد سامي پوده‌اند كه به احتمال زياد با يونانيان دادوستد داشته‌اند، و يونانيان آنان را فنيقي مي‌ناميده‌اند. فنيقي‌ها قومي دريانورد و بازرگان بودند و قلمرو آنان شامل دولت-شهرهايي مستقل در شرق مديترانه و مهاجرنشين‌هايي در كرانه‌هاي مديترانه بود. كوروش بزرگ، فنيقيه را گشود، و به مدت دو سده، هخامنشيان فرمانرواي اين منطقه بوده‌اند. پس از آن، اسكندر مقدوني، شهر صور (پايتخت فنيقيه) را فتح نمود.
دولت‌ها و امپراتوري‌هاي گوناگوني بر لبنان فرمان رانده‌اند، از جمله شاهنشاهان هخامنشي و ساساني، يونانيان، امپراتوران روم و بيزانس، خلفاي مسلمان، صليبيان و خلفاي عثماني.
كشور لبنان جمهوري است و سه مقام ارشد آن براي اعضاي گروه‌هاي مذهبي خاص در نظر گرفته شده‌اند.
رئيس جمهوري بايد مسيحي ماروني باشد.
نخست وزير بايد مسلمان سني باشد .
سخنگوي پارلمان مي‌بايست مسلمان شيعه باشد.
اين ترتيب قسمتي از ميثاق ملي (عربي: الميثاق الوطني - al Mithaq al Watani) است كه توافقي غير كتبي است كه در سال ۱۹۴۳ در ملاقاتي بين اولين رئيس جمهور لبنان (يك مارونيتي) و اولين نخست وزير لبنان (يك سني) حاصل شد، اگر چه اين توافق در قانون اساسي لبنان تا سال ۱۹۹۰ به دنبال توافق طايف رسمي نشد. اين ميثاق شامل قول و قرار مسيحيان بود مبني بر اينكه به دنبال جلب حمايت فرانسه نباشند و وجهه عربي لبنان را قبول داشته باشند و همچنين مسلمانان نيز قول دادند تا مشروعيت استقلال و دولت لبنان و همچنين مرزهاي اين كشور در سال ۱۹۲۰ را قبول داشته باشند و براي اتحاد با سوريه تلاش نكنند. اين ميثاق تا زمان تشكيل هويت ملي لبنان موقت ولي لازم الاجرا بود. به دليل احساس نياز شديد مسلمانان به اتحاد به كشورهاي همتايي عرب خود اين ميثاق راه حلي موقت به نظر مي‌رسيد. از سويي ديگر مسيحيان اين ميثاق را رد كردند و بعداً براي جلب حمايت فدراليسم را پيشنهاد دادند و با اسرائيل متحد شدند. لبنان به موجوديت خود ادامه داده و اثرات سوء جنگ‌هاي داخلي همچنان بر سياست لبنان سايه افكنده‌است.
اين ميثاق همچنين تصريح مي‌كرد كه كرسي‌هاي پارلمان به تمامي مذاهب تعلق گيرد يعني با نسبت ۶ مسيحي به ۵ مسلمان كه بر اساس آمارگيري سال ۱۹۳۲ بود كه در آن زمان سيحيان مقداري بيشتر بودند. توافق طيف اني نسبت را مساوي كرد تا هر دو گروه مذهبي حق مساوي داشته باشند.حال مسلمانان مخصوصا با احتساب حضور فلسطيني‌ها بيشتر شده‌اند ولي اكثر گروه‌ها در لبنان با اين حق تساوي راضي هستند.
قانون اساسي لبنان به مردم اين حق را مي‌دهد تا دولت خود را عوض كنند. با اين حال از اواسط دهه ۱۹۷۰ تا انتخابات پارلماني ۱۹۹۲ جنگ داخلي لبنان از اجراي حقوق سياسي ممانعت به عمل آورد. طبق قانون اساسي انتخابات مستقيم هر چهار سال يك بار بايد برگزار شود. آخرين انتخابات پارلماني بعد از ترور نخست وزير حريري انجام شد و معادله قدرت با پيروزي مخالفان حضور سوريه در لبنان و تصاحب اكثر كرسي‌هاي پارلمان توسط آنها شاهد تغييرات بسياري بود. تركيب‌هاي پارلمان توسط آنها شاهد تغييرات بسياري بود. تركيب پارلمان بر اساس هويت مذهبي و قومي و برخلاف مسائل ايدئولوژيكي شكل گرفته‌است. پيمان طيف با پايان دادن جنگ داخلي تقسيمات كرسي‌هاي پارلمان را تغيير داد.
- ۵ بازديد
- ۰ نظر